Με ευκολία θα μπορούσε κάποιος, να σκιαγραφήσει κατά προσέγγιση, πολλούς μεγάλους άνδρες, αρκεί να διαθέτει αντικειμενική γνώση της ιστορίας. Ο Henry D. Thoreau, ίσως δεν ήταν μεγάλος άνδρας, ήταν όμως μοναδικός. Όποιος τον έχει γνωρίσει πραγματικά, δεν θα βρει ισότιμό του, στην Ευρώπη ή την Ασία, τόσο στην αρχαία όσο και τη σύγχρονη εποχή. Δεν ήταν Σωκράτης, με μία αφοσιωμένη ομάδα από λαμπρούς νέους, να τον ακολουθούν, διαταράσσοντας τη γαλήνη της Αθήνας του, δεν ήταν Θιβετιανός μοναχός που διαλογίζεται αδιάκοπα επάνω στη βαθύτητα του σύμπαντος. Ωστόσο, χωρίς να τους μοιάζει, διατηρεί κάποια συγγένεια και με τους δυο αυτούς χαρακτήρες. Κατά την διάρκεια της νεότητάς του, υπήρξε μαθητής του Ralph Waldo Emerson, του πρώτου πολίτη της ιδιαίτερης πατρίδας του, όμως μία σύγκριση με τον Έμερσον, θα έφερνε στην επιφάνεια περισσότερες διαφορές, παρά ομοιότητες. Ήταν Αμερικανός, για αυτό δεν χωράει καμμιά αμφιβολία, αλλά τα πλέον Αμερικανικά από τα χαρακτηριστικά του, ο ιντιβιντουαλισμός και η μοναχικότητα, είναι συγχρόνως και αυτά που κρατούν σε απόσταση τους συμπατριώτες του, όχι μόνον από τους Ευρωπαίους και τους Ασιάτες, αλλά και τον έναν από τον άλλο. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
Μετάφραση ΣΥΛΒΙΑ Α.Κ.
