"...Ο Τρότσκυ έχει την εντύπωση ότι κάθε επίκριση για την ανάμειξή του στην τραγωδία της Κρονστάνδης απλώς ενδυναμώνει και ενισχύει τον θανάσιμο εχθρό του, τον Στάλιν. Δεν αντιλαμβάνεται ωστόσο ότι εάν κάποιος απεχθάνεται τον βάρβαρο ο οποίος κυβερνά στο Κρεμλίνο και το απάνθρωπο καθεστώς του, δεν σημαίνει ότι απαλλάσσει και τον Λέοντα Τρότσκυ από το έγκλημα κατά των ναυτών της Κρονστάνδης.
Για να είμαι ειλικρινής, δεν βλέπω κάποια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές του γενναιόδωρου δικτατορικού συστήματος, πέρα του ότι ο Λέων Τρότσκυ δεν είναι πλέον σε θέση να εφαρμόση τις αγαθοεργίες του, ενώ ο Στάλιν είναι. Όχι, δεν υπερασπίζομαι τον τωρινό άρχοντα της Ρωσσίας. Χρειάζεται ωστόσο να τονίσω ότι ο Στάλιν δεν προέκυψε ως μάννα εξ ουρανού για τον δυστυχή ρωσσικό λαό. Απλώς, συνεχίζει την παράδοση των μπολσεβίκων και μάλιστα με ακόμη πιο ανελέητο τρόπο...". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Εισαγωγή
Νίκου Παπαχριστόπουλου
Έμμας Γκόλντμαν
Ο Τρότσκυ διαμαρτύρεται υπερβολικά
Επίμετρο
Αλεξάνδρου Μπέρκμαν
Κρονστάνδη
Νέστορος Μάχνο
Εις ανάμνησιν της εξέγερσης της Κρονστάνδης
Βίκτωρος Σερζ
Κρονστάνδη 1921: Η υπεράσπιση του Τρότσκυ. Απάντηση στον Τρότσκυ
Βίκτωρος Σερζ
Η Κρονστάνδη για άλλη μια φορά
Παράρτημα
