Το Μαντείο του Αχειροποίητου Χρόνου και Τόπου - Έπος σε Δώδεκα Ραψωδίες

Στις αρχές της δεκαετίας του '70, φοιτητής ακόμη, επισκέφθηκα για πρώτη φορά την Ήπειρο. Τη χρονική περίοδο εκείνη, σπούδαζα αρχιτεκτονική στο Παρίσι και οι περισσότεροι από τους Έλληνες φοιτητές της σχολής μου ήταν Ηπειρώτες. Έτσι, ύστερα από πρόσκλησή τους το καλοκαίρι του 1972 βρέθηκα στα Γιάννινα.
Βέβαια, ούτε που το φανταζόμουν τότε, πως η Ήπειρος θα γινόταν ο τόπος της μόνιμης διαμονής μου. Μεταξύ άλλων, στο Παρίσι γνώρισα και τους μετέπειτα κουμπάρους μου Νέστωρα Μπαμίδη και Τέτα (Βασιλική) Μπαλτογιάννη, από τους οποίους κάποια στιγμή πληροφορήθηκα, πως ο πανεπιστημιακός καθηγητής Σωτήρης I. Δάκαρης διενεργούσε ανασκαφές στην Ήπειρο και ειδικότερα στην αρχαία Δωδώνη. [...] (Από την έκδοση)