Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
(. . .) Είναι ξεκάθαρο ότι η ελευθερία πρέπει να νοηθεί με όρους του ανθρώπου, όχι των ζώων - με όρους ζωής, όχι επιβίωσης. Οι άνθρωποι δεν παραγκωνίζουν τις σχέσεις υποτέλειας και δεν γίνονται βαθειά ανθρώπινοι με το ν' απαλλαγούν απλώς από την κοινωνική κυριαρχία και ν' αποκτήσουν την ελευθερία στην αφηρημένη της μορφή. Πρέπει επίσης να είναι συγκεκριμένα ελεύθεροι: ελεύθεροι από την υλική ανάγκη, από το μόχθο, από το βάρος του ν' αφιερώνουν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους - μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους - στην πάλη με την αναγκαιότητα. Η μεγάλη συμβολή του Καρλ Μαρξ στη σύγχρονη επαναστατική θεωρία είναι ότι διέκρινε αυτές τις υλικές προϋποθέσεις για την ανθρώπινη ελευθερία, ότι τόνισε πως η ελευθερία προϋποθέτει ελεύθερο χρόνο και την υλική αφθονία για την κατάργηση του ελεύθερου χρόνου ως ένα κοινωνικό προνόμιο. (. . .) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)
