Για μια ανάσα ελευθερίας
Το “για μια ανάσα ελευθερίας” άρχισε να γράφεται το φθινόπωρο του 2014, κατά την απεργία πείνας του Ν. Ρωμανού και συνεχίστηκε μέχρι περίπου ένα χρόνο μετά (αρχές Οκτώβρη 2015). Είναι προφανές ότι τόσο ο αγώνας του Ρωμανού, όσο κι η απεργία πείνας των κρατουμένων την άνοιξη του ’15 έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον τρόπο που εξελίχτηκε η ιστορία. Μια από τις βασικότερες επιρροές (ίσως η βασικότερη) για το κόμικ στάθηκε μια μπροσούρα με τίτλο “Χαρτογραφώντας τις ειδικές συνθήκες κράτησης” (από το συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης “Πέρασμα”, στην Πάτρα) για τις ειδικές συνθήκες κράτησης (ΕΣΚ). Κάποιες από αυτές είναι η πλήρης απομόνωση, τα λευκά κελιά με φως όλο το 24ωρο και ηλεκτρονική παρακολούθηση, ο προαυλισμός χωρίς άλλους κρατούμενους, η λογοκρισία κι ο γενικότερος περιορισμός της επικοινωνίας με τον έξω κόσμο, η ψυχολογική πίεση, η βία, οι κολπικοί έλεγχοι κι η υποτίμηση/βιασμός του σώματος των κρατουμένων.
Οι συνθήκες που περιγράφονται στο κόμικ (και βασίζονται σε μια σύνοψη της μπροσούρας) δεν περιγράφουν ακριβώς την ελληνική πραγματικότητα (όπως είναι αυτή τη στιγμή) -ειδικά μάλιστα μετά τον αγώνα των κρατουμένων πέρυσι την άνοιξη. Δείχνουν όμως την εφιαλτική κατεύθυνση που παίρνει η ολοένα και μεγαλύτερη ποινικοποίηση και έλεγχος των ζωών μας. Το αρχικό συναισθηματικό σοκ διαβάζοντας την μπροσούρα διαδέχτηκε η οργή κι η επιδίωξη για καταγγελία – αλλά ακόμα περισσότερο για αντίσταση και συμπαράσταση κι αλληλεγγύη στους αγώνες των κρατουμένων.
