Ντάριο Φο – Γεννήθηκε το 1926 στο Σαν Τζιάνο, κοντά στο Παβέζε της Ιταλίας. Σπούδασε αρχιτεκτονική,
την οποία όμως εγκατέλειψε για να ασχοληθεί με το θέατρο, αρχικά ως σκηνογράφος, ύστερα ως
ηθοποιός και φυσικά ως συγγραφέας και σκηνοθέτης. Ερμήνευσε αρκετά από τα έργα του. Μαζί με τη
σύντροφό του Φράνκα Ράμε στράφηκαν ενάντια στην κοινωνική ανισότητα, τον ρατσισμό, τη
διαφθορά, την κρατική και παρακρατική βία, τη θρησκεία και τον πόλεμο. Τα έργα τους συχνά
βασίζονταν στον αυτοσχεδιασμό, στο ύφος της commedia dell' arte και στους μίμους και
τροβαδούρους του Μεσαίωνα. Μεταφράστηκαν και παρουσιάστηκαν σε θεατρικές σκηνές σε
περισσότερες από 30 χώρες. Το 1997 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε τον
Οκτώβριο του 2016.
Φράνκα Ράμε – Γεννήθηκε το 1929 στο Παραμπιάγκο, κοντά στο Μιλάνο της Ιταλίας. Ο πατέρας της
ήταν θιασάρχης και η μητέρα της δασκάλα που εγκατέλειψε τη θέση της για να γίνει ηθοποιός.
Εμφανίστηκε στο θέατρο σε πολύ μικρή ηλικία. Το 1954 παντρεύτηκε τον Ντάριο Φο και τρία χρόνια
αργότερα έφτιαξαν τον πρώτο τους θίασο, στις παραστάσεις του οποίου ο Φο έγραφε τα κείμενα και η
ίδια ήταν η κύρια ερμηνεύτρια. Το 1968 ίδρυσαν την «Ένωση Νέα Σκηνή», ανεβάζοντας παραστάσεις
σε χώρους στους οποίους θα μπορούσαν να προσεγγίσουν το μη θεατρόφιλο κοινό. Το 1970 η Ράμε
ίδρυσε την «Κόκκινη Βοήθεια», οργάνωση που παρείχε στήριξη σε συλληφθέντες για την πολιτική τους
δράση, ενώ συμμετείχε ενεργά και στο φεμινιστικό κίνημα. Πέθανε τον Μάιο του 2013.
