Η κατάργηση της δουλειάς

Κανείς δεν θα έπρεπε να δουλεύει ποτέ. Η δουλειά είναι η πηγή όλων σχεδόν των αθλιοτήτων του κόσμου. Σχεδόν όλα τα δεινά που μπορούν να απαριθμηθούν αντλούν την προέλευσή τους από τη δουλειά ή από το γεγονός ότι ζούμε σε έναν κόσμο που αποσκοπεί στη δουλειά. Για να εξαλείψουμε αυτό το μαρτύριο, πρέπει να καταργήσουμε τη δουλειά. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να μπει τέλος σε κάθε παραγωγική δραστηριότητα. Αντιθέτως, σημαίνει τη δημιουργία ενός νέου τρόπου ζωής, βασισμένου στο παιχνίδι. Με άλλα λόγια, την εκπλήρωση μιας παιγνιώδους επανάστασης. Στον όρο «παιχνίδι» περιλαμβάνω και τις έννοιες της γιορτής, της δημιουργικότητας, της κοινωνικότητας, του συμποσίου και, ίσως επίσης, της τέχνης. (...)